ΕΙΣΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ

Η εποχή που διανύουμε μπορεί αν είναι η πιο αντιρομαντική και ελάχιστα παραδοσιακή από ποτέ. Τα άτομα της ηλικίας σου έχουν προσαρμοστεί στις συγκεκριμένες απαιτήσεις της, με ιδιαίτερη επιτυχία (άλλωστε, δεν χρειάζεται και καμία τρελή προσπάθεια εδώ που τα λέμε). Εσύ πάλι, μοιάζει να έχεις κολλήσει και δεν ξέρεις πώς να περάσεις στην αμέσως επόμενη πίστα. Με αποτέλεσμα, τη στιγμή που οι άλλοι ονειρεύονται μία ήρεμη και χαλαρής σχέση, εσύ να έχεις...... αναπαραστήσει στο μυαλό σου όλο τον γάμο, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, χρονομετρημένο και οργανωμένο στην εντέλεια.

Πώς να το κάνουμε, όπως κάθε μικρού κοριτσακιού, έτσι κι εσένα το δικό σου όνειρο ζωής ήταν να ντυθείς νυφούλα. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, όμως, εσύ παρέμεινες πεισματικά προσκολλημένη σε αυτό. Και δεν ξεκόλλησες ούτε βήμα, παρότι η νηπιακή ηλικία έχει προ πολλού παρέλθει από πάνω σου.

Θα πεις, είναι κακό; Κάθε άλλο. Το βρίσκω φυσιολογικό και υγιές, αν έχεις μεγαλώσει κάτω από κάποιες συγκεκριμένες αρχές, να προσανατολίζεις τους στόχους της ζωής σου γύρω από αυτές. Από αυτό το σημείο, ωστόσο, μέχρι να φτάσεις να γίνεις εμμονική με το θέμα «γάμος» και να μετράς με τρόμο και αγωνία τις ημέρες που περνάνε από πάνω σου, χωρίς να έχεις βάλει νυφικό, επιτρέποντας σε όλες τις φαρμακόγλωσσες γειτόνισσες στο χωριό να σε σχολιάζουν κακαρίζοντας, (γιατί και αυτό σε απασχολεί – τραγικό!), ε το καταλαβαίνεις ότι υπάρχει κάποια απόσταση. Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι αυτή σου η αγωνία φαίνεται στην αντιμετώπιση από μέρος σου των αγοριών που φτάνουν στη ζωή σου. Με αποτέλεσμα; Να γίνονται καπνός με συνοπτικές διαδικασίες.

Αυτά που σε καρφώνουν είναι πολλά. Που σε σένα μοιάζουν απολύτως φυσιολογικά, αλλά believe me, δεν είναι. Και φωνάζουν από χιλιόμετρα τις δύο μαγικά απωθητικές λεξούλες «θέλω γάμοοοοοοοοοοο!!!!»

• Από την πρώτη εβδομάδα γνωριμίας, και χωρίς να ρωτήσεις καν, μετακομίζεις σπίτι του, αγκαλιά με μία βαλίτσα ρούχα, την οδοντόβουρτσα, το λάπτοπ σου και τη γυάλα με το χρυσόψαρο σου. Δεν χρειάζεσαι παραπάνω άλλωστε για να βολευτείς. Το άμοιρο αγόρι βέβαια, θα χρειαστεί πολλά παραπάνω για να συνέλθει από το εγκεφαλικό το οποίο θα υποστεί μόλις σε αντικρίσει στο κατώφλι του...
• Βλέπεις σήματα που δεν υπάρχουν. Μία φράση του ότι ονειρεύεται ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (προσέχεις τα κεφαλαία;) να κάνει παιδιά, τυγχάνει αυτόματης μετάφρασης στο μυαλό σου σε «θέλει να κάνει παιδιά μαζί μου όσο πιο σύντομα γίνεται». Το μοιράζεσαι με όλους ενθουσιασμένη που επιτέλους βρήκες τον πρίγκιπα σου, το λες και σε αυτόν ευχαριστώντας τον θερμά για την εμπιστοσύνη του να επιλέξει εσένα ως μητέρα των παιδιών του. Η αντίδραση του είναι η ίδια με την παραπάνω…
• Ο γάμος είναι το αγαπημένο σου θέμα συζήτησης μαζί του. Και ακόμη και για το πλέον άσχετο ζήτημα να τα λέτε, θα βρεις τον μαγικό τρόπο και θα φέρεις την κουβέντα προς τα εκεί. Παράδειγμα: Αυτός: «Απίθανος ηθοποιός ο De Niro, ε μωρό μου;» Εσύ: «Ναι, όντως. Μου θυμίζει φατσικά τον παππού μου πάρα πολύ, ξέρεις από την πλευρά της μαμάς μου, που παντρεύτηκες τα 18 του. Μεγάαααλος έρωτας…» και πάει λέγοντας και κλαίγοντας…
• Το βιολογικό σου ρολόι χτυπά μανιασμένα νυχθημερόν από το πρωί ως το βράδυ, κατά δική σου δήλωση. Υπενθυμίζοντας σου ότι ναι, πρέπει να γίνεις μάνα. Και ναι, το αγόρι σου πρέπει να σε καταλάβει. Και ναι, δεν νοείται παιδί χωρίς γάμο. Εδώ έκανες το λογικό άλμα ότι θέλει σίγουρα παιδί, οπότε ο γάμος είναι κάτι το αμελητέο. Μου αρέσει το σκεπτικό σου. Σε εκείνον, πάλι, όχι και τόσο φαντάζομαι…
• Θες να γνωρίσεις την οικογένεια του από τις πρώτες μέρες της σχέσης σας. Ε βέβαια, θα γίνει σύντομα και δική σου, να μην έχεις μία ιδέα σε τι σπίτι θα μπεις; Πόσο lame και μόνο ως σκέψη…
• Υπάρχει και η αντίστροφη αντιμετώπιση: κάθε σχέση που ξεκινάς έχει ένα όριο στο μυαλό σου, που λέγεται «γάμος». Αν αυτό το όριο (το οποίο σπάνια ξεπερνάει το έτος) ξεπεραστεί, τότε αρχίζεις να γίνεσαι πιεστική, σε επίπεδο τρέλας. Θα μου πεις, πώς να μη γίνεις, εδώ πέρα το έχεις στο μυαλό σου εξ αρχής. Αν δεν του το πεις εξ αρχής τουλάχιστον, έχεις ελπίδες να κρατήσει όλο αυτό μέχρι τη λήξη του ορίου σου…

Αν όλα τα παραπάνω σου ακούγονται οριακά και υπερβολικά, σου έχω νέα: στην πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερα από όσο ακούγονται ή διαβάζονται. Και αποκαλύπτουν ένα απελπισμένο κοριτσάκι που, πνιγμένο μέσα στην ανασφάλεια και την εσωτερική μοναξιά του, προσπαθεί να αγκιστρωθεί από ένα πρόσωπο, πιστεύοντας ότι θα την κάνει απόλυτα ευτυχισμένη μέσω ενός γάμου, που δεν είναι τίποτα περισσότερο (συγγνώμη κιόλας) από μία απλή σύμβαση, και όχι το καθοριστικότερο γεγονός της ζωής σου, όπως φανατικά πιστεύεις.

Και αν τα πράγματα μείνουν εδώ, πάλι καλά. Γιατί υπάρχουν και οι κατηγορίες γυναικών, που το προχωράνε ένα βήμα παρακάτω: και δεν διστάζουν να παγιδεύσουν το έτερον τους ήμισυ, μένοντας σκοπίμως έγκυες, ώστε να τον κρατήσουν δεμένο με ένα παιδί, και να αναγκαστεί να τις παντρευτεί. Ελπίζοντας ότι δεν θα φτάσεις ή έχεις ήδη φτάσει σε τέτοιο σημείο, να σου πω ότι το εν λόγω παιχνιδάκι είναι κανονικότατη ρώσικη ρουλέτα. Έτσι, προτού σταματήσεις να παίρνεις τα αντισυλληπτικά χάπια ή «πειράξεις» τα προφυλακτικά του, σκέψου ότι δεν ξέρεις ποτέ που μπορεί να βρίσκεται η σφαίρα. Και η μοιραία θαλάμη να εκπυρσοκροτήσει όταν φτάσει η δική σου σειρά. Οπότε δεν θα αντιμετωπιστείς μόνο με κατανόηση και με έναν ανώδυνο χωρισμό, αλλά ως παρανοϊκή νυμφομανής που χρειάζεται απεγνωσμένα ψυχολογική υποστήριξη. Και το όνειρο του κοριτσιού που παντρεύεται τον πρίγκιπα και μετακομίζει στο παραμυθένιο κάστρο του, μετατρέπεται αυτόματα σε εφιάλτη με κάθε άλλο παρά happy end…