Μετά το διαζύγιο, τι ; Ένας οδηγός για τα παιδιά & γονείς

Έπειτα από ένα διαζύγιο,  οι περισσότεροι γονείς ανησυχούν για το πώς τα παιδιά τους μπορεί να αισθάνονται,  και πως μπορούν να τα βοηθήσουν να προσαρμοστούν καλύτερα στη νέα κατάσταση.  Ας δούμε κάποια πρακτικά θέματα και  τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης τους.
Εξηγήστε τι είναι και τι δεν είναι διαζύγιο
Διαζύγιο είναι η νομική διαδικασία που ακολουθείται όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να χωρίσουν.  Συμφωνούν,  μέσω του νόμου να παίρνουν αποφάσεις υπέρ των παιδιών και τους επιτρέπει να ξαναπαντρευτούν αν θέλουν. Αν και η παραπάνω πρόταση φαίνεται απλή, είναι καλό να ειπωθεί ξεκάθαρα στο παιδί. Εξηγήστε στα παιδιά ότι το ζευγάρι χωρίζει, όχι οι γονείς από τα παιδιά.
Οπλιστείτε με υπομονή
Όπως κάθε απώλεια, έτσι και το διαζύγιο είναι μία κατάσταση που χρειάζεται χρόνος εκ μέρους του παιδιού για να προσαρμοστεί σε αυτήν. Τα συναισθήματα των παιδιών θα είναι πολυποίκιλα. Από την άρνηση του γεγονότος , το θυμό και τη διαπραγμάτευση,  μέχρι τη θλίψη και την αποδοχή, υπάρχει ένας μακρύς δρόμος. Καλό είναι να γνωρίζετε  ότι τα παιδιά αισθάνονται ότι «φταίνε» τα ίδια για το γεγονός και η ενοχή μέσα τους είναι έντονη. Βοηθήστε τα να εκφράσουν αυτήν την ενοχή και διαβεβαιώστε τα ότι η επιλογή σας να πάρετε διαζύγιο είναι επιλογή ενηλίκων.
Διαβεβαιώστε τα ότι δεν χρειάζεται να επιλέξουν
Συνήθως τα παιδιά ανησυχούν γιατί θέλουν να αγαπάνε και τους δύο γονείς και να μην είναι αναγκασμένα να διαλέξουν «πλευρά». Προσπαθήστε να βρείτε το κουράγιο να αφήσετε τις διαφορές σας ως ζευγάρι μακριά από τις σχέσεις των παιδιών. Αυτό που είναι καλό να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας και στο παιδί είναι ότι ο χωρισμός αφορά το ζευγάρι και όχι τη σχέση των γονιών. Πείτε τους ότι δεν ζητάτε από αυτά να μην αγαπάνε το γονιό που έφυγε. Αντίθετα ότι,  περιμένετε από αυτά να έχουν καλές σχέσεις μαζί του και ότι αυτό σας ευχαριστεί.
Ασφαλές συναισθηματικό περιβάλλον
Διαμορφώστε ένα ασφαλές συναισθηματικό περιβάλλον για το παιδί,  μέσα στο οποίο θα το παροτρύνετε να μιλά για τα συναισθήματα του και προσπαθήστε να απαντάτε ειλικρινά στις ερωτήσεις του. Κάθε ηλικία είναι διαφορετική και οι απαντήσεις μπορεί να διαφέρουν από πολύ απλές μέχρι πολύπλοκες. Όμως ο κοινός παρανομαστής χρειάζεται να είναι η αλήθεια.
Παροτρύνετε τα παιδιά σας να μιλήσουν και με άλλους ανθρώπους, που να τους έχετε εμπιστοσύνη. Για παράδειγμα πείτε: «Μπορεί να νοιώσεις θυμωμένος με μένα ή τον μπαμπά σου κάποιες φορές. Αν θέλεις μπορείς να μιλήσεις στη θεία ή στη δασκάλα σου γιατί αυτό θα σε βοηθήσει».
Φροντίστε τον εαυτό σας
Φροντίστε τον εαυτό σας συναισθηματικά και πρακτικά. Για να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε και στο δικό σας νέο ρόλο,  χρειάζεται να φροντίσετε τις ανάγκες σας. Ζητήστε βοήθεια όταν τη χρειάζεστε, πάρτε λίγο απόσταση από τα γεγονότα που συμβαίνουν.  Γεμίστε τις «μπαταρίες» σας με τα πράγματα που σας ευχαριστούν,  ώστε να μπορείτε να γυρίσετε ανανεωμένοι για να στηρίξετε τα παιδιά σας.
Μια κυκλική διαδικασία
Είναι καλό να θυμάστε ότι τόσο τα δικά σας συναισθήματα όσο και τα συναισθήματα των παιδιών θα διαγράφουν «κύκλους». Έπειτα από μία ήσυχη περίοδο, τα παιδιά μπορεί να εκφράσουν πάλι το θυμό τους ή τη θλίψη τους για το διαζύγιο. Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό και απλά θα χρειαστεί εκ νέου να πείτε «τα ίδια» πράγματα.
Όσο κουραστική και αν είναι η παραπάνω διαδικασία,  είναι μια διαδικασία που φέρνει αποτέλεσμα. Προσπαθήστε να μην χάσετε το κουράγιο σας και φροντίστε τον εαυτό σας με την ίδια δέσμευση.
Το μέλλον
Το μέλλον δεν μπορεί να προβλεφθεί. Μπορεί να θελήσετε να δεσμευτείτε σε μία νέα σχέση και να σας απασχολήσουν ερωτήματα για τον/την  νέο σύντροφο σας ή για τη σχέση που θα αναπτύξουν με την/τον νέα σύντροφο του/της πρώην σας. Μπορεί ταυτόχρονα να σας απασχολεί η είσοδος του παιδιού στην εφηβεία ή η δική σας στροφή στη δουλειά σας. Ότι και αν είναι αυτό – το άγνωστο – που βρίσκεται μπροστά σας , κρατήστε στο μυαλό σας , ότι αν φροντίζετε επαρκώς τον εαυτό σας θα είστε σε θέση να φροντίσετε και ότι φέρει η επόμενη μέρα.
S.O.S
Αν κάτι σας προβληματίζει έντονα και σας δυσκολεύει να το διαχειριστείτε, ζητήστε βοήθεια. Η στήριξη και η βοήθεια που μπορεί να χρειάζεστε δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Είναι απόλυτα ανθρώπινο και δικαίωμα όλων των ανθρώπων,  από καιρό εις καιρό να χρησιμοποιούμε πηγές στήριξης για περάσουμε μία δύσκολη περίοδο.
από τη  σύμβουλο Ψυχικής υγείας Νάνσυ Ψημενάτου