ΓIATI OI ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΙ ΓΚΕΪ;

Ήρθε η ώρα να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις: Από δω η κυρία Ταδεοπούλου, διακεκριμένο στέλεχος της κοσμικής Αθήνας, όμορφη, πετυχημένη, με φιλανθρωπική δράση και σπίτι με πισίνα στο Διόνυσο. Και δίπλα, ο γκέι σύζυγός της, ο Γκάμπι: το νέο αρσενικό υβρίδιο που προέκυψε από τη συγχώνευση των μέχρι τώρα ασύμβατων εννοιών gay και husband. Αυτή είναι η ιστορία τους...

O γκάμπι είναι ένα νέο και ιδιαίτερο φαινόμενο: ένας εναλλακτικός γοητευτικός –σε αρκετές περιπτώσεις μπαϊσέξουαλ- σύζυγος που μπορεί να αποθεώνει τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά: την ποικιλία της τουλίπας που συμπληρώνει το art de la table, την προέλευση του τραπεζομάντιλου, το χρώμα των μαλλιών ή το φόρεμα της οικοδέσποινας. Με τον γκάμπι μια γυναίκα δεν θα ζήσει ούτε θα αναζητήσει το πάθος ή το ερωτικό ντελίριο και την τρέλα του, ούτε βέβαια την παρακμή στο τέλειωμά του. Με τον γκάμπι, αντιθέτως, θα απολαύσει υπέροχες αποδράσεις σε μπουτίκ ξενοδοχεία και πικνίκ στην εξοχή με φίνα λινά τραπεζομάντιλα, ψάθινα καλάθια και τάρτες βατόμουρων, θα μοιραστεί την αγάπη για την αισθητική της Νότιας Γαλλίας, τους καταλόγους της Λόρα Άσλεϊ, τις φλοράλ κουρτίνες και τις πορσελάνες των Villeroy & Boch.
Μέντορας των απανταχού γκάμπι, ο γκέι γόης Μοντγκόμερι Κλιφτ, που μπορεί να μην παντρεύτηκε την αγαπημένη του κολλητή, με τα σμαραγδένια μάτια, Λιζ Τέιλορ, δήλωσε όμως γι' αυτήν ότι «είναι η μοναδική γυναίκα στον κόσμο που με ανάβει πραγματικά. Με συμπληρώνει σε όλα τα επίπεδα, γιατί είναι το άλλο μου μισό». Πέρασαν μερικές δεκαετίες μέχρι οι εκκεντρικές αδελφομάνες να κάνουν το βήμα και να αφεθούν να σαγηνεύσουν και να σαγηνευτούν από τους πιστούς φίλους τους, σήμερα όμως φαίνεται πως συγκροτούν πια μια μικρή, πλην όμως σαφή μειονότητα που έχει μπερδέψει τους ανθρωπολόγους. Τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα να συνάψει σχέση ή ακόμα και να παντρευτεί έναν γκέι άντρα;

ΓΑΜΟΣ ΑΛΑ ΑΓΚΛΕΖ
Δημοσκόπηση που έγινε στη Μεγάλη Βρετανία έδειξε πως οι Αγγλίδες φαίνεται να αποδέχονται μετά χαράς το ενδεχόμενο του γάμου με έναν γκέι. Βέβαια, οι Αγγλίδες, μάλλον λόγω του υπέρμετρου κυνισμού που πάει πακέτο με το λονδρέζικο σπαστικό ψιλόβροχο, είναι καλές στο να οδηγούν τέτοιου είδους συμβιβασμούς σε μια φαινομενική επιτυχία. Ο πειραματισμός αυτός ίσως και να πηγάζει από ένα γενικότερο εθνικό πένθος: ένα στοιχείο της γενιάς Μπρίτζετ Τζόουνς που έχει να κάνει με το γεγονός πως τα καθαρόαιμα αρσενικά στη Μεγάλη Βρετανία έχουν προφανώς μετοικήσει μόνιμα στα ιπποδρόμια του Άσκοτ. Έτσι, οι πρωτοκλασάτοι γάμοι που έχουν γίνει κατά καιρούς στην Αγγλία ανάμεσα σε γκέι άντρες και στρέιτ γυναίκες είναι ενδεικτικές ψηφίδες μιας πολύπλευρης κοινωνικής τοιχογραφίας.

Πιο ζοφερό παράδειγμα αποτελούσε κάποτε ο γάμος ανάμεσα στην πριγκίπισσα Μαρίνα της Ελλάδας και στον πιο-γκέι-δεν-γίνεται δούκα του Κεντ. Οκ, μπορεί οι σοφέρ της Rolls Royce του ζευγαριού να μιλούσαν περί Σοδόμων και Γομόρων του δούκα με τους εκάστοτε παρτενέρ του στο πίσω κάθισμα, ωστόσο ο γάμος ήταν απόλυτα επιτυχής και τουλάχιστον τήρησε καθ’ όλα το πρωτόκολλο. Πολύ αργότερα από το θάνατο του δούκα, η σύζυγός του διατήρησε τις επαγγελματικές και κοινωνικές της συναναστροφές με όλους τους γκέι πρώην συνεργάτες και φίλους του άντρα της, όπως για παράδειγμα τον Νόελ Κάουαρντ. Κι αν το παράδειγμα δύο φλεγματικών γαλαζοαίματων με προτίμηση στο ίδιο φύλο δεν επιβεβαιώνει τίποτα πέρα από τις γνωστές εκκεντρικότητες της τάξης τους, τότε μένουν οι αμέτρητες gossip στήλες των περιοδικών, που το δείχνουν ολοένα και πιο καθαρά: Οι Αγγλίδες γουστάρουν να παντρεύονται με γκέι άντρες για τρεις βασικούς λόγους: Ως φίλοι, αποτελούν μια κλασική και σταθερή αξία. Ως σύζυγοι, δεν αποτελούν απειλή. Και το πιο σίγουρο είναι πως ποτέ δεν θα τις προδώσουν με κάποια άλλη γυναίκα.

Ο γκάμπι αποτελεί έναν ιδανικό σύζυγο στον αυτόματο πιλότο. Μπορεί να είναι πιστός στη γυναίκα του και χωρίς σεξουαλικές απαιτήσεις. (Για την ακρίβεια, ο γκάμπι πιο εύκολα μπορεί να κάνει σεξ με ένα νεκρό παπαγάλο, παρά με μια γυναίκα). Αυτό και μόνο το γεγονός τον κάνει ακαταμάχητο, χώρια που στις καλύτερες περιπτώσεις μοιάζει κλώνος του –άρχοντα των γκάμπις- Τομ Φορντ. Την ίδια στιγμή, δεν αφήνει περιθώριο σε γυναικείες ανασφάλειες. «Δεν με απατάει, απλώς η φύση του είναι διαφορετική», μπορεί να σκεφτεί η σύζυγος του γκάμπι, την ώρα που θα βλέπει με περηφάνια και δάκρυα στα μάτια το σπίτι της να φωτογραφίζεται επιτέλους για εξώφυλλο ντεκό περιοδικού.

Η ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ

Η Κάρι Μπράντσο και ο Στάνφορντ Μπλατς, η Μαντόνα και ο Ρούπερτ Έβερετ ή ακόμα και η Γκρέις Άντλερ και ο Γουίλ Τρούμαν άνοιξαν το δρόμο της επίσημης αναγνώρισης στις σχέσεις των στρέιτ γυναικών και των γκέι αντρών. Ωστόσο, όσο δρόμο κι αν διένυσαν, ήταν δύσκολο οι τηλεοπτικοί αυτοί χαρακτήρες να αποφύγουν κάποια μονόδρομα κλισέ: ο γκέι άντρας σκιαγραφείται ως ο ειδικός μόδας, ο προχωρημένος συμβουλάτορας περί σεξουαλικής ανηθικότητας και εν ολίγοις ο απενοχοποιημένος κολλητός, εξπέρ στα πολύχρωμα κοκτέιλ. Οι στρέιτ γυναίκες από την άλλη αποτελούν με τη σειρά τους γκραβούρες μιας περιποιητικής περσόνας με καταπιεσμένα κατάλοιπα μητρικού ενστίκτου, νευρωτικές μέχρι θανάτου και ποτισμένες με έμφυτη ανασφάλεια για το μέλλον τους. Όλα ανάμεσά τους εξελίσσονται μέλι γάλα, μέχρι τη μέρα που κάποιος από τους δύο πιάνει γκόμενο. Ακόμα κι αν αυτά τα στερεότυπα έχουν μια σχετική ρεαλιστική βάση, λείπει από την ποπ κουλτούρα μια βαθύτερη ματιά σ' αυτόν τον τύπο σχέσης. «Οι γυναίκες και οι γκέι συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον», είχε δηλώσει κάποτε ο Ρούπερτ Έβερετ αναφορικά με την κινηματογραφική βερσιόν της σχέσης του με τη Μαντόνα. «Καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο, χωρίς να υπάρχει στη μέση η σεξουαλική ένταση». Προφανώς αυτό έχουν στο μυαλό τους πολλές γυναίκες που αποφασίζουν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα προχωρώντας σε γάμο με τον γκέι φίλο τους. Ένα προγαμιαίο συμβόλαιο από το οποίο θα λείπει το πάθος, άρα και οι παρενέργειές του. Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, ένας γάμος ανάμεσα σε μια γυναίκα και έναν γκέι άντρα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μίας αμφίδρομης ελευθεριότητας, τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τους εκάστοτε ερωτικούς παρτενέρ, την ίδια στιγμή που υπάρχει ένα βασικό σημείο αναφοράς: η σταθερή σχέση μιας έκπτωτης Μπρίτζετ Τζόουνς που προτιμά να ανταλλάξει όρκους αιώνιας αγάπης με έναν άντρα που παραγγέλνει πίνα κολάντα, από το να ξεμείνει στο ράφι και να γίνει βορά των λυσσασμένων γατόσκυλων που θα έχει μαζέψει ως γνήσια γεροντοκόρη στα γηρατειά της.

Ο γάμος με έναν γκέι κολλητό είναι μια κάποια λύση, ιδίως αν δεν αντέχεις στην ιδέα των ιδρωμένων μακό πάνω στον αγαπημένο σου καναπέ ή τις κακόγουστες λεπτομέρειες που δεν μπορεί να ξεφορτωθεί από τις εργένικες μέρες του, ή ακόμα αν λιποθυμάς μπροστά στην προοπτική μιας συζήτησης γύρω από το Champions League. Κυρίως όμως, είναι μια κάποια λύση αν δεν μπορείς να κάνεις σχέση σαν κανονικός άνθρωπος μαζί με έναν άλλο κανονικό άνθρωπο. Αν δεν μπορείς να ξαναζήσεις το πάθος, τον έρωτα, τη συντροφικότητα, αν η γυναικεία σου ματαιοδοξία είναι έτοιμη να πέσει στα τάρταρα, αν είσαι έτοιμη να περάσεις μια ζωή γεμάτη υστερία και αν οι άντρες σε έχουν απογοητεύσει τόσο πολύ που προτιμάς να γίνεις κι εσύ γκέι από το να ξαναμπείς στο πετσί του ρόλου μιας κανονικής σχέσης. Κυρίως, όμως, ένας τέτοιος συμβιβασμός είναι ιδανικός για μια γυναίκα που θέλει οι ρόλοι είναι ευδιάκριτοι και μοναδικοί και για τα δύο μέλη - και ποτέ δεν θα διακινδυνεύσει να μαλώσει το παιδί της χρησιμοποιώντας την ατάκα: «Μη μιλάς έτσι για τη Λόλα. Η Λόλα είναι ο πατέρας σου».