Έχετε αναρωτηθεί γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί τύποι ηλεκτρονικών βυσμάτων και υποδοχών στο κόσμο?? Ενώ γνωρίζουμε όλοι πως η οικιακή ηλεκτρική χρήση ξεκίνησε τα τέλη του 1800 και τα δυο βασικά συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας (εκτός μερικών εξαιρέσεων) είναι 110-120 και 220-240 Volt. Έπειτα κάθε έθνος είχε τους δικούς του λόγους για το βυσματικό σύστημα που θα χρησιμοποιεί.
Αλλά από την στιγμή που καθιερώθηκαν, ποιος κατασκευαστής νοιάζεται πιο είδος πρίζας χρησιμοποιούν οι πελάτες τους? Επίσης για παράδειγμα ξέρουμε ότι για να φορτίσουμε το κινητό μας τηλέφωνο σε μια άλλη χώρα που δεν υποστηρίζει το ίδιο βύσμα με τον δικό μας φορτιστή, θα χρειαστούμε πιθανόν κάποιον μετατροπέα. Οι πρόσφατες προσπάθειες που έγιναν από οργανισμούς όπως η Διεθνή Ηλεκτροτεχνική Επιτροπή (IEC) να ορίσουν μια στάνταρ πρίζα έπεσαν στο κενό, γιατί κάποιες χώρες εναντιώθηκαν λέγοντας "ποιοι είναι αυτοί που θα μας πουν πια πρίζα να χρησιμοποιήσουμε?".
"Για παράδειγμα, η Βρετανία έχει ενσωματωμένα τα fuses μέσα στα βύσματα (όπως το Bs1363 στην παρακάτω εικόνα) των συσκευών αντί του συστήματος καλωδίωσης λόγω έλλειψης του χαλκού εκείνη την εποχή".
Επίσης φανταστείτε πόσο μεγάλο θα είναι το κόστος για μια νέα υποδομή που θα υποστηρίζει ένα κοινό σύστημα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας για όλες τις χώρες και με κοινό βύσμα και πρίζα για όλες τις χώρες. Έτσι, μάλλον το θέμα αυτό είναι ένα όνειρο θερινής νυχτός, που ίσως να μην πραγματοποιηθεί ποτέ.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα πατήστε εδώ.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου