Ο Κόκκινος Πλανήτης πάντα γοήτευε τους ανθρώπους. Η προσδοκία να τον γνωρίσουμε από κοντά γίνεται όλο και πιο ρεαλιστική κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Σε σειρά τριών άρθρων θα περιγράψουμε τις προσπάθειες και τους στόχους των επιστημόνων με προσομοιώσεις μελλοντικών αποστολών στον Άρη, μέχρι την τελική αποίκιση.
Από τη δεκαετία του 1960 διάφορα άτομα βίωσαν ρεαλιστικά τις πολύ δύσκολες συνθήκες που συνεπάγεται η αποστολή στον Άρη. Εθελοντές υποχρεώθηκαν να ζήσουν πολύ στενάχωρα σε ερμητικά κλεισμένο χώρο μερικών τετραγωνικών μέτρων, με λιγοστή τροφή, νερό και οξυγόνο. Η παρατεταμένη απομόνωσή τους έδωσε μοναδική ευκαιρία στους επιστήμονες σε ό,τι αφορά τη μελέτη των πιθανών αντιδράσεων των αστροναυτών σε στενάχωρο διαστημικό σκάφος χωρίς τη δυνατότητα φυγής ή εξωτερικής βοήθειας όταν το εικονικό αυτό ταξίδι γίνει πραγματικότητα.
Πριν από έναν αιώνα περίπου ο Ρώσος επιστήμονας Konstantin Tsiolkovsky περιέγραφε στα βιβλία του το όραμα του ανθρώπου για αποίκιση άλλων πλανητών. Θεωρείται από τους πατέρες του διαστημικού αιώνα. Όπως πίστευε δε, ο Άρης και όχι η Σελήνη θα πρέπει να είναι ο σημαντικότερος προορισμός του ανθρώπου όταν θα άρχιζε τα διαστημικά ταξίδια του. Το όραμά του έχει εμπνεύσει γενεές επιστημόνων στη Ρωσία και σε άλλες χώρες. Μάλιστα, από τη δεκαετία του 1960 άρχισαν να πειραματίζονται με στόχο την απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων για την υλοποίηση πραγματικής αποστολής στο μέλλον.
Οι έρευνες συνεχίζονται μέχρι σήμερα, όπως στη Μόσχα το πείραμα Mars500 αποτελεί μια διεθνή μελέτη για την επίδραση των διαπλανητικών ταξιδιών στον άνθρωπο, που προσομοιώνει ταξίδι στον Άρη και αναμένεται να ολοκληρωθεί το Νοέμβριο του 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου