Βελοσιράπτορας ο ξενύχτης!

Ο Βελοσιράπτορας, ένα είδος μικρού σαρκοφάγου δεινοσαύρου, ήταν …νυχτερινός τύπος, όπως σημειώνεται σε νέα μελέτη αμερικανών παλαιοντολόγων η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science. Το νέο εύρημα ανατρέπει την ισχύουσα μέχρι σήμερα επιστημονική θεωρία σύμφωνα με την οποία όλοι οι δεινόσαυροι ήταν αποκλειστικά ημερόβιοι ενώ τα πρώτα θηλαστικά ήταν νυκτόβια.
Όπως εξήγησε ο Ριοσούκε Μοτάνι, καθηγητής γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας...
και εκ των συγγραφέων της νέας μελέτης, οι Βελοσιράπτορες ξυπνούσαν μόλις σουρούπωνε και δρούσαν στο σκοτάδι. Αντιθέτως οι χορτοφάγοι δεινόσαυροι ήταν ικανοί να ζήσουν εξίσου καλά την ημέρα και τη νύχτα.
Όσον αφορά τα προϊστορικά πτηνά και τους πτερόσαυρους -δηλαδή τα ιπτάμενα ερπετά-, αυτά ήταν κυρίως ημερόβια, με την εξαίρεση ορισμένων ειδών που ήταν νυκτόβια. Οι πτερόσαυροι που τρέφονταν με ψάρια ήταν νυκτόβιοι.
«Κλειδί» η δομή του ματιού
Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές μελέτησαν τη δομή του ματιού 164 σημερινών ειδών, μεταξύ των οποίων θηλαστικά, ερπετά και πτηνά. Είδαν ότι η δομή του ματιού διαφέρει ανάλογα με το αν το ζώο είναι νυκτόβιο, ημερόβιο ή και τα δύο.
Συγκεκριμένα, εξέτασαν το μήκος της κόγχης του ματιού και τη διάμετρο της κεφαλής του οπτικού νεύρου που καθορίζουν την οπτική οξύτητα ανάλογα με την ένταση του φωτός.
Στη συνέχεια οι επιστήμονες εξέτασαν τα απολιθώματα 33 αρχόσαυρων (ομάδα που περιλαμβάνει δεινόσαυρους και πτερόσαυρους) του Μεσοζωικού αιώνα, μιας περιόδου που ξεκίνησε πριν από 245 εκατομμύρια χρόνια και τελείωσε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια. Συγκρίνοντας τα χαρακτηριστικά του ματιού των σημερινών ειδών με αυτά των απολιθωμάτων συμπέραναν τους κύκλους ημερήσιας δραστηριότητας των εξαφανισμένων ειδών.
TO BHMA