SCIENCE NANOΝΕWS

Στάσιμο διαστημικό ταξίδι
250 ημέρες ταξιδιού θα χρειαστεί ένα τριμελές πλήρωμα για να φτάσει στον πλανήτη Αρη
30 ημέρες θα παραμείνει για να περιηγηθεί στον πλανήτη
240 ημέρες θα απαιτηθούν για την επιστροφή του στο σημείο εκκίνησης,σε ένα προάστιο της Μόσχας
Βασική λεπτομέρεια: Αν και το ταξίδι ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου 2010,το πλήρωμα βρίσκεται ακόμη στο σημείο εκκίνησης και θα κάνει υπομονή ως τις 5 Νοεμβρίου 2011. Το ταξίδι είναι προσομοίωση!

Αϋπνίες; Βγείτε απ΄ το κρεβάτι!
Αυτή τη συνταγή συνιστούν αμερικανοί ερευνητές σε όσους υποφέρουν από αϋπνίες. Αν και ακούγεται περίεργη η συμβουλή τους, είναι βασισμένη σε πειραματισμό και συλλογή στοιχείων από ασθενείς που έφταναν στο ιατρείο τους στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ. Ειδικότερα, οι αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια κοινή συνήθεια των ασθενών τους ήταν να κάθονται στο κρεβάτι και να ανησυχούν μεταξύ άλλων και για το αν θα μπορέσουν να κοιμηθούν. Ο σχετικός πειραματισμός έδειξε πως αν αφήσει κανείς το κρεβάτι του και κάνει κάτι άλλο που θα του αποσπάσει την προσοχή από το πρόβλημα, οι πιθανότητες να το έχει ταυτοχρόνως λύσει είναι πολύ μεγάλες.

Τα μάτια στον ορίζοντα!
Τελικά η μαμά είχε δίκιο: αν θέλετε να μη ζαλίζεστε από το κούνημα του καραβιού να κοιτάτε τον ορίζοντα.Το επιβεβαιώνουν αμερικανοί ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μινεσότα οι οποίοι μελέτησαν το φαινόμενο της ζάλης ως αποτέλεσμα της κίνησης.Βοηθούς στην προσπάθειά τους είχαν ωκεανογράφους οι οποίοι εθελοντικά δέχθηκαν να υποβληθούν σε ειδικά τεστ.Ειδικότερα,οι εθελοντές στάθηκαν πάνω σε ειδικές συσκευές οι οποίες μετρούσαν την κίνηση του σώματός τους όταν στέκονταν αρχικά στην ξηρά και στη συνέχεια στο κατάστρωμα του καραβιού και οι ερευνητές τούς ζήτησαν να κοιτούν είτε ένα αντικείμενο σε απόσταση 40 εκατοστών από τα μάτια τους είτε τον ορίζοντα.Διαπιστώ- θηκε ότι το να κοιτά κανείς τον ορίζοντα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγει τη ζάλη.

ΧΑΖΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Περιέχουν «μολύβι» τα μολύβια;
Οχι, δεν περιέχουν πια ίχνος μολύβδου αλλά κάποτε ήταν τα πράγματα αλλιώς. Πόσο κάποτε; Ηταν το 1565, που ο Ελβετός Κόνραντ Γκέσνερ έβαλε μέσα σε μια ξύλινη θήκη ένα κομμάτι από μόλυβδο εξελίσσοντας τα από τον 12ο αιώνα «μολύβια» που ήταν από κράμα μολύβδου και ψευδαργύρου και τα χρησιμοποιούσαν οι καλλιτέχνες.Κάποια που να μοιάζουν με τα σημερινά εμφανίστηκαν τον 17ο αιώνα στη Νυρεμβέργη από τον Φρίντριχ Στέντλερ αφού χρησιμοποίησε πλέον γραφίτη και καθόλου μόλυβδο. Τον 18ο αιώνα ο Κάσπαρ Φάμπερ χρησιμοποίησε μείγμα γραφίτη, θείου, αντιμονίου και χαλαζία για να μη σπάνε εύκολα οι μύτες.

SociaLMagazinE