“Θα καταλήξουμε σαν την… Ελλάδα”

Το κείμενο που ακολουθεί το βίντεο είναι το παρακάτω (προκύπτει από την συνέντευξη δυο Αμερικανών γερουσιαστών):

Εάν η αμερικανική κυβέρνηση δεν πάρει άμεσα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, τότε σε λίγα χρόνια, θα καταλήξουμε σαν την Ελλάδα, δήλωσε την προηγούμενη Τετάρτη στο δίκτυο CNBC, ο πρώην γερουσιαστής των δημοκρατικώνJudd Gregg.

« Το έθνος αυτό, βρίσκεται σε μία πορεία, όπου εάν δεν κάνουμε κάτι, εάν δεν θέσουμε υπό έλεγχο την κατάσταση που επικρατεί σε όλη την ομοσπονδία καθώς και στην δημοσιονομική πολιτική, τότε είμαστε Ελλάδα, είμαστε μία μπανανία», πρόσθεσε Judd Gregg.

Περαστικά μας!!

Πέρα από τα αστεία, δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος δεν έχει καταλάβει ότι ο ΓΑΠ απλά ολοκληρώνει ένα έργο που άρχισε από τη δεκαετία του 1980 τουλάχιστον και είχε πρωτοπόρο το ΠΑΣΟΚ (στην κυβέρνηση) και τη μαρξιστική αριστερά (στην πολιτισμική βάση της κοινωνίας). Αυτό το καταλαβαίνει κανείς βλέποντας τη συνέχεια σε κάποιες βασικές πολιτικές και πρακτικές εδώ και τρεις δεκαετίες:

• αφελληνισμός και πλήρες ξεχαρβάλωμα της παιδείας στο όνομα του ‘εκσυγχρονισμού’ (αλήθεια πόσο καλά τα πάνε στα γράμματα σήμερα τα ‘εκμοντερνισμένα’ ελληνόπουλα που έχουν επιτέλους απαλλαγεί από την οπισθοδρομική και ανορθόλογη παράδοσή τους;),
• στοχοποίηση όποιου αντιμάχεται το κυρίαρχο πολιτισμικό παράδειγμα με την παλιά αλλά αποτελεσματική τακτική του κολλήματος ‘ετικέτας’ από τα ΜΜΕ που υποστηρίζουν το ΠΑΣΟΚ καθώς και με το κλείσιμο επαγγελματικών διόδων ώστε να αναγκαστεί είτε να υποκύψει είτε να φυτοζωεί,
• ξεδιάντροπος ενδοτισμός στον τουρκικό επεκτατισμό, που σύντομα θα οδηγήσει σε εδαφική συρρίκνωση (με ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτό),
• ιδιωτικοποιήσεις χωρίς μέτρο και με καθαρά εισπρακτικά κριτήρια (κοινώς, ξεπούλημα εθνικού πλούτου),
• προώθηση της λαθρομετανάστευσης με την ουσιαστική άρνηση του κράτους να προστατεύσει τα σύνορά του και να εφαρμόσει τους νόμους και, κυρίως, με την επιβολή της ιδεολογίας της ‘πολυπολιτισμικότητας’ (γιατί περί επιβολής πρόκειται όταν υβρίζεται ως ρατσιστής και φασίστας όποιος διεκδικεί το αυτονόητο δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει για το ποιος θα συμμετέχει στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος που ο ίδιος ο λαός έφτιαξε),
• αδιαφορία για τη ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας αλλά, την ίδια στιγμή, επίδειξη σιδερένιας πυγμής σε βάρος απλών πολιτών που διαμαρτύρονται προς το κράτος για τις αδικίες που (θεωρούν τουλάχιστον) ότι υφίστανται.

Ο ΓΑΠ είναι ο ζωγράφος που βάζει τις τελευταίες πινελιές σε ένα τεράστιο έργο που ξεκίνησαν άλλοι καλλιτέχνες πριν από αυτόν και που ιδεολογικά τροφοδοτείται από το εξωτερικό. Αν τον βλέπουμε ως mastermind, μας διαφεύγει η ουσία της υπόθεσης.

Πηγή