40 χρόνια χωρίς τον Jim Morrison

1971 - 2011
40 χρόνια χωρίς τον Jim Morrison

Τι σημαίνει όταν μία μπάντα που παίζει μουσική των DOORS οργανώνοντας το επετειακό της αφιέρωμα, είναι και η μοναδική που το ίδιο το θρυλικό συγκρότημα τους παραχώρησε αυτό το δικαίωμα;
Τι σημαίνει η συμμετοχή σ’ αυτήν, του ντράμερ Owen Goldman, ο οποίος διαδέχθηκε στους ίδιους τους DOORS τον John Densmore; Τι σημαίνει η δημόσια παραδοχή του Ian Ashbury (που μετά την απώλεια του Jim Morrison ήταν ο μόνιμος τραγουδιστής των DOORS) ότι οι Peace Frog και ο Tony Fernandez είναι εξίσου σπουδαίοι; Τι σημαίνει όταν μαζί με τους κριτικούς και τον τύπο, ο ιστορικός ηγέτης των DOORS, o Ray Manzarek, εκθειάζει το συγκεκριμένο σόου της μπάντας, ενώ το άλλο ιστορικό μέλος των DOORS, ο κιθαρίστας Robbie Krieger ανεβαίνει στη σκηνή για να παίξει μαζί της;
Μα φυσικά το αυτονόητο: ότι οι Peace Frog είναι «η πιο καλή και η πιο δημοφιλής μπάντα σε αφιερώματα των DOORS», ένα χαρισματικό γκρουπ που αποδεικνύει τη μουσική του ικανότητα, βιώνοντας επί σκηνής κάθε κίνηση και κάθε νότα, μετατρέποντας για χάρη του κοινού, οποιοδήποτε χώρο σε μία αληθινή συναυλία των DOORS. 
Σαράντα χρόνια μετά τον ξαφνικό θάνατο του τραγουδιστή και αρχηγού των DOORS, Jim Morrison – και με αφορμή ακριβώς αυτήν την επέτειο- παρουσιάζεται για πέντε ημέρες στην Ελλάδα, στις 15 και 16 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και στις 17, 18 και 19 Μαρτίου στο θέατρο Παλλάς της Αθήνας, μία εκρηκτική συναυλία – αφιέρωμα. Ένα οπτικοακουστικό θέαμα, στηριγμένο πάνω στα τραγούδια των DOORS και σε προβολές βίντεο και φωτογραφιών απ’ τη συνολική πορεία του σχήματος, αλλά και τη ζωή του Morrison.
Μία ξεχωριστή μουσική παράσταση λοιπόν, για το θρυλικό συγκρότημα, που δημιουργήθηκε το 1965 στο Los Angeles από τον Jim Morrison και τους Ray Manzarek, Robbie Krieger και John Densmore. Τους μυθικούς Doors, το κορυφαίο αυτό ροκ γκρουπ, που κατάφερε από τις πρώτες κιόλας εμφανίσεις του να μαγέψει τα μουσικόφιλα πλήθη, αποκτώντας τους πλέον φανατικούς οπαδούς, με θρησκευτικού τύπου σχεδόν προσήλωση και πίστη στο όνομά του και στο πρόσωπο του τραγουδιστή Jim Morrison.
To συγκρότημα που κατάφερε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να αποκτήσει παγκόσμια καταξίωση, κατακτώντας την κορυφή του διεθνούς μουσικού στερεώματος. Ποτέ ίσως άλλοτε στην παγκόσμια ιστορία της ροκ μουσικής δεν καταγράφηκε παρόμοιο επίτευγμα. Σε τέσσερις μόλις χρόνια, από το 1967 που κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ, έως και τον πρόωρο θάνατο του Jim Morrison στο Παρίσι το 1971, η τότε φήμη αλλά και η σημερινή υστεροφημία του σχήματος είναι απίστευτη. Ξεκινώντας με την τεράστια επιτυχία του πρώτου κιόλας δίσκου τους “The Doors” που έκανε το καλύτερο ντεμπούτο όλων των εποχών στη ρόκ δισκογραφία, συνεχίζοντας με το δυνατό, σκληρό και σκοτεινό “Morrison Hotel” το 1970 και ολοκληρώνοντας τη σύντομη αλλά λαμπρή καριέρα τους με το εξαιρετικής ευαισθησίας “L.A. Woman” το 1971. Τρία άλμπουμ που πλέον θεωρούνται κλασικά, με τραγούδια που άφησαν εποχή.
Μία παράσταση λοιπόν που αποδίδει φόρο τιμής στην Ιστορία και την υπέρβαση, ένα μοναδικό μελωδικό αφιέρωμα σ’ έναν μουσικό μύθο, φτιαγμένη με δεξιοτεχνία, ευαισθησία και γνώση από τους Peace Frog.
Μία φημισμένη μπάντα σημαντικών σολιστών, του Owen Goldman στα ντραμς (αντικαταστάτη του John Densmore στους ίδιους τους DOORS), του Alex Rice στα keyboards και του κιθαρίστα Sean Colligan, που μαζί με τον καταπληκτικό τραγουδιστή Tony Fernandez, αναπλάθουν τη μαγεία και την ένταση του θρυλικού συγκροτήματος με μαγευτικές και υπνωτικές ερμηνείες σαν αυτές που χάρισαν στον Jim Morrison τον τίτλο “Lizard King”. Μία ιστορική παράσταση-συναυλία που φέτος γιορτάζει τα 13 χρόνια της με μία διεθνή περιοδεία. Ένα αφιέρωμα σταθμός που ζωντανεύει πλέον τον μύθο και επί σκηνής, δομώντας ένα “must-see” μουσικό θέαμα για τους απανταχού οπαδούς του θρυλικού συγκροτήματος με τρομακτική επιτυχία.
Ίσως γιατί η παλαιότερη γενιά νοσταλγεί και θέλει να θυμηθεί, ίσως γιατί η νέα ποθεί να γνωρίσει και να μάθει. Ίσως γιατί πάνω απ’ όλα ο Jim Morrison και οι Doors, ήταν πάντα συγκοινωνούντα δοχεία με τις έννοιες “επαφή”, “όσμωση” και “βίωμα”.
Ίσως γιατί οι αλησμόνητες επιτυχίες τους «Hello, I love you», «The End», «Light my Fire», «Riders on the Storm», «Break on through», εξακολουθούν να τραγουδιούνται από εκατομμύρια χείλη και τα κορυφαία τους άλμπουμ  «The Doors», «L.A. Woman» και «Morrison Hotel» συνεχίζουν να πουλούν χιλιάδες αντίτυπα. Ίσως γιατί ο τάφος του «Σκοτεινού Ιππότη της παγκόσμιας ροκ σκηνής» στη Μονμάρτη του Παρισιού, έχει αναδειχθεί σε τόπο λαϊκού προσκυνήματος και καλύπτεται καθημερινά με τα φρέσκα λουλούδια των μυριάδων πιστών θαυμαστών του.
Ίσως γιατί η μουσική παρακαταθήκη αλλά και η γενικότερη κληρονομιά του Jim Morrison, του Ray Manzarek, του Robbie Krieger και του John Densmore μας αφορά, μας προκαλεί, και μας συγκινεί ακόμα, ενώ ο θρύλος των DOORS παραμένει όσο ποτέ άλλοτε ζωντανός!

SociaLMagazinE