Η σοφία αποτελεί ένα από εκείνα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, που από τη φύση τους δεν μπορούν να οριστούν επακριβώς. Και η ύπαρξη ή ανυπαρξία τους σε κάποιο άτομο δεν μπορεί να προσδιοριστεί με αυτό που θα λέγαμε μαθηματική ακρίβεια. Ενδέχεται να την έχεις συνδέσει και ταυτίσει με το χρόνο που περνά ανεπιστρεπτί και, εκτός από τις ρυτίδες, σου χαρίζει και ορισμένα κιλά συσσωρευμένης εμπειρίας και γνώσης,...
- μέγεθος γραμματοσειράς
...τα οποία ως εκ θαύματος, εμβαπτίζονται σε μία απόλυτα προσωπική κολυμβήθρα του Σιλωάμ, μετατρεπόμενα σε σοφία, ακριβά κτηθείσα και πολύτιμη, την οποία η περήφανη κάτοχος της φυλάσσει ως κόρη οφθαλμού.
Οι κύκλοι που διαγράφεις στη ζωή σου είναι διαρκείς και αδιάλειπτοι. Και ανεξαρτήτως του πόσο συχνά κλείνουν – αν κλείνουν ποτέ – σε εμπλουτίζουν, κάνοντας σε να αναθεωρείς, να διαπιστώνεις, ακόμη και να διαγράφεις όλα εκείνα που είχες ως δεδομένα, θέτοντας το κάθε τι στη σωστή του βάση και αντιμετωπίζοντας το αναλόγως του βάθρου στο οποίο το θέτεις ως τέτοιο. Και με κάθε γενέθλια που περνούν, τα σχετικά δεδομένα αυξάνονται, και γίνονται βεβαιότητες. Αυτές ναι, μπορείς να τις πεις και σοφία.
Υπό αυτή την οπτική γωνία, υπάρχουν όντως συγκεκριμένα μαθήματα στα οποία γίνεσαι ολοένα και καλύτερη μαθήτρια με το πέρασμα του χρόνου. Και φτάνεις στο σημείο να τα κατέχεις περισσότερο από καλά, βάζοντας έστω και για λίγο τα πόδια σου στη θέση της Θεάς Αθηνάς, με το σύμβολο της κουκουβάγιας δίπλα σου ή χωρίς. Γυναικεία σοφία ανεκτίμητη και πάντως, πλούσια. Την οποία εξετάζεις γελώντας με κατανόηση, μην μπορώντας να φανταστείς πώς γινόταν να μην τα έχεις συνειδητοποιήσει:
Η διαφορά ανάμεσα σε μία ευτυχισμένη και μία δυστυχισμένη γυναίκα έγκειται στα επίπεδα ευγνωμοσύνης τους. Για όλα όσα τους έχει φέρει η ζωή, και όσα έχουν παλέψει και καταφέρει να αποκτήσουν. Φύλο φύσει ανικανοποίητο και απαιτητικό, δεν ευχαριστιέσαι εύκολα. Έχεις ωστόσο μάθει καλά, ότι οι δυστυχισμένες γυναίκες, είναι αυτές οι οποίες είναι μόνιμα μίζερες, αδιάφορες και βουτηγμένες στην αρνητική τους ενέργεια απέναντι στους εαυτούς τους, τους γύρω τους και το σύμπαν. Γνωρίζεις ότι η ευτυχία σου για το κάθε τι πηγάζει από τους σκληρούς κόπους και την ευγνωμοσύνη για το γεγονός ότι το έχεις, μη λαμβάνοντας τίποτα ως δεδομένο. Και επειδή σε αυτή τη ζωή ό,τι δίνεις παίρνεις, ε ναι, μπορείς να πεις πλέον με ασφάλεια, ότι για να νιώσεις την ευτυχία, πρέπει να βάλεις και εσύ το δικό σου χεράκι. Και να χτίσεις μόνη σου το οικοδόμημα της, λιθαράκι λιθαράκι…
Η επιβίωση ακολουθεί τις ανεπανόρθωτες πληγές. Όσο κι αν έχεις πληγωθεί στη ζωή σου, όσο κι αν έχεις αισθανθεί την καρδιά σου να σπάει σε χίλια κομμάτια, με εσένα να ψάχνεις το βαθύτερο σημείο των ωκεανών για να ριχτείς, το μόνο βέβαιο είναι ένα: θα κλάψεις, θα σκούξεις, θα φτάσεις στον πάτο, αλλά κατά ένα μαγικό τρόπο, θα επιβιώσεις. Εκεί που πιστεύεις ότι δεν έχει παρακάτω, και δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναδείς το φως του ήλιου, κάτι θα σε παρακινήσει, κάτι θα σου απλώσει το χέρι, και θα σηκωθείς σιγά σιγά, ξαναβγαίνοντας προς τα έξω. Διεκδικώντας το δικαίωμα στη χαρά και τη ζωή, και κερδίζοντας το πανηγυρικά. Και όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρεις, είναι νόμος της φύσης και βασικό σου ένστικτο. Το οποίο πρέπει να ικανοποιηθεί και θα ικανοποιηθεί…
Οι άνθρωποι που αγαπάς περισσότερο στον κόσμο είναι αυτοί που θα σε πληγώσουν και περισσότερο. Με τους όρκους αιώνιας πίστης, αγάπης και αμοιβαίας εμπιστοσύνης να μοιάζουν να καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Και εσένα, να ανακαλύπτεις το απαραίτητο συμπλήρωμα, αυτό της δύναμης της συγχώρεσης. Γιατί οι μεγάλες αγάπες είναι και αυτές που προκαλούν τον μεγαλύτερο πόνο. Και αυτό γιατί κάτω από αυτές κρύβονται συναισθήματα με δύναμη βόμβας πλουτανίου. Και όχι μόνο στους ερωτικούς δεσμούς. Πλέον το έχεις μάθει και δεν έχεις την παραμικρή αυταπάτη, ότι τα άτομα στα οποία επενδύεις περισσότερο από κάθε άλλο, είναι προορισμένα κάποια στιγμή να σου προξενήσουν τον πόνο, που ακόμη κι ο χειρότερος εχθρός σου δεν θα μπορούσε να φανταστεί καν. Δική σου υπόθεση είναι πια να προσπαθήσεις να δεις πίσω από τον πόνο, να ανιχνεύσεις κίνητρα και προθέσεις, να δικαιολογήσεις και να αποδεχτείς ότι είμαστε άνθρωποι και είμαστε καταδικασμένο στα λάθη. Ειδικά απέναντι στους ανθρώπους με τους οποίους ασχολούμαστε περισσότερο…
Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Είτε θες να αναφερθείς αποκλειστικά στον ερωτικό τομέα, και να καταδικάσεις τα ανθρωπόμορφα γουρούνια που σε ταλαιπώρησαν επί μακρόν, είτε θες να το γενικεύσεις, το συμπέρασμα είναι ενιαίο: και αυτό είναι ότι δυστυχώς, το καλούπι του καθενός είναι φτιαγμένο από πολύ γερό χυτοσίδηρο, που δεν επιτρέπει παρεκκλίσεις. Μικροβελτιώσεις στον χαρακτήρα του καθενός είναι δυνατόν να γίνουν μετά από πολλή προσπάθεια και θέληση. Αλλά ολική επαναφορά και μεταστροφή σε κάτι άλλο από αυτό που καθένας είναι, δυστυχώς είναι αδύνατες να συμβούν. Σχετικές ρομαντικές προσπάθειες και ελπίδες έχουν μείνει στα χρόνια της νεότητας. Πλέον έχεις διανύσει αρκετά βήματα, και τη συγκεκριμένη σοφία τη γνωρίζεις καλύτερα από καθεμία άλλη: μην προσπαθείς να αλλάξεις κανέναν, θα φας τα μούτρα σου Το πόσο οδυνηρά, εξαρτάται από το μέγεθος της επιχειρούμενης αλλαγής και της δικής σου ουτοπίας. Μακάρι να το γνώριζες λίγα χρόνια νωρίτερα…
Βασική αρετή στο μοίρασμα καρδιάς και σώματος σου είναι μία: η επιλεκτικότητα. Και μία διαλογή, η οποία πρέπει να γίνεται με τις πι αυστηρές προδιαγραφές, Το που θα δώσεις την καρδιά σου, σε ποιόν θα ανοιχτείς και θα αφήσεις ελεύθερη την είσοδο, καθώς και ποιόν θα αφήσεις να εξερευνήσει το κορμί σου, είναι στοιχεία που μικρότερη μπορεί να αντιμετώπιζες ελαφρά τη καρδία, αλλά όχι πια. Τώρα γνωρίζεις ότι η επιλογή πρέπει να είναι δρακόντειας αυστηρότητας, και να πληροί πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όρους, που πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα. Γιατί τα πολυτιμότερα πράγματα που κατέχεις όλα δικά σου, μόνο δικά σου, είναι και τα πιο πολύτιμα αγαθά σου, οι θησαυροί σου. Τους οποίους δεν μπορείς να ανοίγεις το σεντούκι και να προσφέρεις σε κάθε περαστικό, αλλά μόνο στους πειρατές που έχουν πραγματικά θαλασσσοπνιγεί και προσπαθήσει ατελείωτα για να τους αποκτήσουν. Μόνο έτσι έχει αξία, άλλωστε…
Το σώμα σου δεν είναι ακατανίκητο. Και ούτε η ίδια προέρχεσαι από τον πλανήτη Κρύπτον ως άλλος Σούπερμαν, έτοιμος να αντέξει κάθε σωματική και ψυχολογική κόπωση. Κι ενώ πίστευες ότι μπορείς να αντέξεις τα πάντα, έχεις συνειδητοποιήσει ότι δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από έναν καλοκουρδισμένο μηχανισμό, με μοναδικό σκοπό να στεγάζει εσένα την ίδια. Που λειτουργεί κάτω από συγκεκριμένες προδιαγραφές και απαιτεί τον ίδιο σεβασμό που δείχνει σε σένα, για να συνεχίσει να επιτελεί το έργο του ομαλά. Με κάθε κακομεταχείριση του να συνεπάγεται και τις ανάλογες επιπτώσεις. Απολύτως δικαιολογημένα. Καιρός να μάθεις να σέβεσαι τις αντοχές του…
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Γεγονότα και καταστάσεις που σου φαίνονταν ασύνδετα, χωρισμοί που απλά πίστευες ότι είχαν σκοπό να σε διαλύσουν, απώλειες ευκαιριών που σε έβγαζαν από τα ρούχα σου. Κάποιος σε είχε βάλει στο μάτι και δεν έχανε την ευκαιρία να σε μαστιγώνει ανηλεώς με την πρώτη ευκαιρία. Άργησες, αλλά κατάλαβες ποιο είναι το μήνυμα: οτιδήποτε σου συμβαίνει, έρχεται και σε βρίσκει ή σε εγκαταλείπει, γίνεται για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Ο οποίος μπορεί να μη φανεί άμεσα και να χρειαστεί τον καιρό του, αλλά θα εμφανιστεί αργά ή γρήγορα. Η ζωή σου είναι μία ευθεία γραμμή, την οποία διασχίζεις χωρίς να γνωρίζεις τι θα αντικρίσεις στην πορεία, και χωρίς να μπορείς να παρεκκλίνεις. Ότι είναι να έρθει, θα έρθει και θα σε συναντήσει. Δεν κινούνται τα πάντα γύρω από σένα, απλά πάντα υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι λόγοι που κάθε τι ξεπετάγεται στη διαδρομή σου. Και ακόμη περισσότεροι, που το αντιμετωπίζεις με έναν συγκεκριμένο τρόπο, επηρεάζοντας περισσότερο ή λιγότερο τη μέλλουσα πορεία του. Και τη δική σου… Εδώ και καιρό, δεν απογοητεύεσαι και δεν λυγίζεις με την παραμικρή αναποδιά και δυσκολία. Γνωρίζεις ότι για να συμβεί, υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αιτία. Η οποία θα κάνει την εμφάνιση της, και θα σε οδηγήσει αλλού, σε μία αλληλουχία γεγονότων φαινομενικά ασύνδετη, τόσο όμως προσωπική και δική σου, απόλυτα ταυτισμένη με σένα. Γιατί ουσιαστικά είσαι εσύ. Πλέον μπορείς να το αποδεχτείς. Έχεις γίνει σοφότερη, πλουσιότερη, πιο γεμάτη από ποτέ. Και κοιτάζοντας πίσω, δεν μπορείς να συγκρατήσεις τα χαμόγελα σου, ενθυμούμενη πράγματα και καταστάσεις απλά μοναδικά. Σαν φωτεινά σημάδια στην ευθεία γραμμή που είπαμε νωρίτερα, να υπενθυμίζουν και να δείχνουν το δρόμο μπροστά. Τον οποίο συνεχίζεις με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη, χωρίς να σε σταματάει τίποτε…
.JPG.webp)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου