Αναζητώντας την άρια φυλή!

Το Lebensborn πρόγραμμα ήταν ένα απεχθές γερμανικό ναζιστικό πρόγραμμα που θεσπίσθηκε από τα SS με ηγέτη τον Heinrich Himmler που αποσκοπούσε στην δημιουργία ανώτερων ανθρώπων με διασταύρωση ηγετικά στελέχη των SS με νεαρές επιλεγμένες με άρια χαρακτηρίστηκα γερμανίδες γυναίκες.
Το πρόγραμμα  πρόβλεπε σπίτια μητρότητας και χρηματοδοτική βοήθεια προς τις συζύγους των SS η τις  ανύπαντρες μητέρες, καθώς επίσης και ορφανοτροφεία για το προγράμματα μετεγκατάστασης και εκπαίδευσης των παιδιών
Το πρόγραμμα μεταφραζόταν και σαν "ανεξάντλητη πηγή της ζωής"  ή "σιντριβάνι της ζωή". Το πρόγραμμα Lebensborn ήταν από τα πιο μυστικά και τρομακτικά σχέδια των γερμανών "Ναζί"
Ο Heinrich Himmler ίδρυσε το Lebensborn στις 12 Δεκεμβρίου 1935, με στόχο να αναστρέψει την πτωτική τάση γεννήσεων και να αυξήσει τους γερμανικούς / σκανδιναβικούς πληθυσμού της Γερμανίας σε 120 εκατομμύρια. Ο Χίμλερ ενθάρρυνε τα SS της Βέρμαχτ και τους αξιωματικούς  να αποκτήσουν παιδιά με Άρια γυναίκες  πιστεύοντας ότι τα παιδιά θα μεγαλώσουν και θα  ζήσουν σε ένα ναζιστικό-Άριο έθνος.

Για τον σκοπό αυτό κρίθηκε σκόπιμο να προσφερθούν εθελοντικά νεαρά κορίτσια που κρίθηκαν φυλετικά καθαρά τη δυνατότητα να γεννήσουν ένα παιδί στα κρυφά. Το παιδί τότε θα πήγαινε  στην οργάνωση των SS το οποίο θα αναλάμβανε την ευθύνη για την εκπαίδευση και την υιοθέτηση του παιδιού. Τόσο η μητέρα και ο πατέρας έπρεπε να περάσουν μια δοκιμή φυλετικής καθαρότητας . Ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια ήταν το προτιμότερο, και η γενεαλογία της οικογένεια έπρεπε να ήταν καθαρή τουλάχιστον για τρεις γενιές.
Από όλες τις γυναίκες που δηλώσαν ενδιαφέρων, μόνο το 40 τοις εκατό περάσε τη δοκιμασία φυλετικής καθαρότητας και θα είχαν πρόσβαση στο πρόγραμμα Lebensborn.  Η πλειοψηφία των μητέρων ήταν άγαμες 57,6 τοις εκατό μέχρι το 1939 , και περίπου το 70 τοις εκατό έως το 1940 .

Για  να δημιουργηθεί η υπερ-φυλή, τα SS μεριμνούσαν στης γερμανίδες γυναίκες που ήθελαν να "συναντηθούν" και να έχουν παιδιά με τα SS παρείχε την υποστήριξη για τις μέλλουσες μητέρες, παρέχοντας ένα σπίτι και τα μέσα για να έχουν τα παιδιά τους ασφάλεια και άνεση.

Το πρώτο σπίτι  στο πρόγραμμα Lebensborn άνοιξε το 1936 στο Steinhoering, ένα μικρό χωριό που δεν απέχει πολύ από το Μόναχο.  Η επιπλώσεις για τα σπίτια είχαν κλαπεί  από τα καλύτερα από τα σπίτια των Εβραίων που είχαν σταλεί σε διάφορα στρατόπεδα "φιλοξενίας"  (Νταχάου) . Πιστεύετε ότι υπήρξαν 10 σπίτια στο πρόγραμμα Lebensborn  με έδρα τη Γερμανία , εννέα στην Νορβηγία , δύο στην Αυστρία , και από ένα στο Βέλγιο , την Ολλανδία , τη Γαλλία , το Λουξεμβούργο και τη Δανία .
Επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα σπίτια, έδειξε  ο ίδιος  ο Χίμλερ επιλέγοντας όχι μόνο τις μητέρες, αλλά και φροντίζοντας για τη διακόσμηση των σπιτιών αλλά και ακόμη και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα παιδιά που θα γεννιούνται την ημέρα των γενεθλίων του,στης  7 Οκτωβρίου.

Το 1939, το πρόγραμμα δεν είχε αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα που είχαν ελπίσει καταλήγοντας σε, ένα από τα πιο αποτρόπαια της πολιτικής Lebensborn που ήταν η απαγωγή παιδιών  που είχαν μια φυλετική συγγένεια στις ανατολικές κατεχόμενες χώρες μετά το 1939. Μερικά από αυτά τα παιδιά ήταν ορφανά, αλλά είναι καλά τεκμηριωμένο ότι πολλά είχαν κλαπεί από τα χέρια των γονιών τους.
Οι απαγωγές είχαν οργανωθεί από τα SS, προκειμένου να μαζευτούν παιδιά με τη βία που θα είχαν  φυλετικά κριτήρια των Ναζί (ξανθά μαλλιά και μπλε ή πράσινα μάτια). Χιλιάδες παιδιά μεταφέρθηκαν στα  κέντρα Lebensborn. Υπολογίζετε ότι μέχρι και 100.000 παιδιά μπορεί να έχουν κλαπεί μονο από την Πολωνία. Σε αυτά τα κέντρα, ανάγκαζαν τα παιδιά να απορρίψουν και να ξεχάσουν τους γονείς τους. Για παράδειγμα, οι SS νοσοκόμες προσπαθούσαν να πείσουν τα παιδιά ότι σκόπιμα τα εγκαταλείψαν οι γονείς τους. Τα παιδιά που δεν συμμορφώνονταν στη ναζιστική εκπαίδευση συχνά ξύλοδερνόταν και τις περισσότερες φορές εξοντώθηκαν.

Την 1η Μαΐου 1945 , μια ημέρα μετά το θάνατο του Χίτλερ, τα αμερικανικά στρατεύματα πηγαίνοντας στην Steinhoering βρήκαν 300 παιδιά, ηλικίας έξι μηνών έως έξι ετών. Οι περισσότερες από τις μητέρες και το προσωπικό είχε πεθάνει. Οι Βρετανοί και οι Ρώσοι που βρήκαν, επίσης, παιδιά από το πρόγραμμα Lebensborn κοντά στη Βρέμη και Λειψία στάλθηκαν  πίσω στις οικογένειές τους. Μερικά από τα παιδιά που απήχθηκαν από άλλες χώρες, επαναπατρίστηκαν στη χώρα της προέλευσής τους. 

Είναι σχεδόν αδύνατο να γνωρίζουμε πόσα παιδιά απήχθηκαν από τις κατεχόμενες χώρες. Το 1946, εκτιμάται ότι πάνω από 250.000 παιδία απήχθηκαν και αποστέλλονται δια της βίας στη Γερμανία.  Μόνο 25.000 ανακτήθηκαν μετά από τον πόλεμο και στάλθηκα πίσω στις οικογένειές τους.
Είναι επίσης γνωστό ότι αρκετές γερμανικές οικογένειες αρνήθηκαν να δώσουν πίσω τα παιδιά που είχαν λάβει από το Lebensborn γιατί τα είχαν αγαπήσει σαν δικά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα ίδια τα παιδιά αρνήθηκαν να επανέλθουν στην αρχική τους οικογένεια, αυτά ήταν τα θύματα της ναζιστικής προπαγάνδας που πίστεψαν ότι ήταν καθαροί Γερμανοί

 

Σήμερα τα  Παιδιά του Lebensborn σπάζουν τη σιωπή τους

Μετά από δεκαετίες κρυφής ντροπής, τα παιδιά του προγράμματος  Lebensborn έχουν αρχίσει να μιλούν. Θέμα είναι η επώδυνη αναζήτηση για τους αληθινούς γονείς τους. Και το βασανιστικό ερώτημα: "Ήταν ο πατέρας μου εγκληματίας πολέμου;"
Ήταν η φυλή των ελίτ των 1.000 ετών του Ράιχ του Χίτλερ, αλλά κατέληξε να ντρέπεται, την αποξένωση και την αβεβαιότητα για δεκαετίες.Τώρα, στην  ηλικία άνω των 60, τα παιδιά των Ναζί "Lebensborn" ("Άνοιξη της ζωής) που αποσκοπούσε  στη δημιουργία μια  Άριας φυλής βρίσκονται σε δοκιμασία για να μάθουν την αλήθεια.Περισσότερα από 30 παιδιά που επίσημα ήταν στο πρόγραμμα Lebensborn, συναντήθηκαν το 2006 ένα Σαββατοκύριακο στην πόλη του Wernigerode, την  τοποθεσία της γέννησης του προγράμματος. Η συνάντηση οργανώθηκε από μια ομάδα αυτοβοήθειας που ονομάζονται "ίχνη ζωής". Περίπου 8.000 παιδιά γεννήθηκαν στη Γερμανία και περίπου 12.000 στη Νορβηγία, ως μέρος του προγράμματος  Lebensborn.

Οι ιστορικοί σήμερα πιστεύουν ότι ήταν ένα αναπόσπαστο μέρος μιας δολοφονικής φυλετικής πολιτικής η οποία εκτεινόταν από την αναγκαστική στείρωση των ανθρώπων με κληρονομικές ασθένειες μέχρι τη θανάτωση 6 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Ένα από τα παιδία των πειραμάτων ήταν και  Ο Guntram Weber, 63 χρόνων, ανακάλυψε πρόσφατα ότι ο πατέρας του ήταν ένας SS υποστράτηγος ο οποίος διέφυγε την ποινή του θανάτου για εγκλήματα πολέμου.

Η Gisela Heidenreich, γεννήθηκε σε μια κλινική του Lebensborn στη Νορβηγία στο Όσλο το 1943, συνειδητοποίησε ότι υπήρχε κάτι λάθος όταν ήταν τριών ή τεσσάρων ετών και άκουσε τους ανθρώπους που αναφέρονται σε αυτήν  ως "μπάσταρδο των SS».Η μητέρα της, ήταν γραμματέα για το πρόγραμμα Lebensborn, είχε μείνει έγκυος με έναν παντρεμένο αξιωματικό των SS, και είχε ταξιδέψει από τη Βαυαρία στο Όσλο για να γεννήσει διακριτικά σε μια κλινική του Lebensborn. Αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις της κόρης της για τον πατέρα, της.