Social Icons

.

Pages

7 Ιανουαρίου 2013

9+1 ψηλοτάκουνα που δε φορέθηκαν ποτέ

© Kobi Levi

9+1 ψηλοτάκουνα που δε φορέθηκαν ποτέ

 Καταλαβαίνω το τζιζ στα ηλεκτρικά σας κυκλώματα. Κατανοώ το μούδιασμά σας σαν και μόλις να χτυπήσατε τον αγκώνα στην κολώνα που έβαλε χωρίς λόγο ο ψυχοπαθής αρχιτέκτονας που σχεδίασε το σπίτι σας, στη μέση του σαλονιού. Καταλαβαίνω την απορία σας, το πόσο σας μυρίζει, το πώς σας ξινίζει σαν άγουρο κυδώνι που θέλετε να φάτε μεμιάς για να μπείτε στο Guinness awards ως ο μοναδικός άνθρωπος με γλώσσα Pirelli και στομάχι κροκόδειλου. “Τι δουλειά έχει ένας άντρας εδώ;“.

Και θα το κατανοούσα αν το έβλεπα και ως έκφραση απορίας στο πουδραρισμένο πρόσωπο της ξανθιάς αλαφροσκέπαστης πωλήτριας στην Καλογήρου της Μητροπόλεως, όταν με την παροιμιώδη αβρότητά μου θα της ζητούσα δυο ζευγάρια γοβάκια να ταιριάζουν με ρούχα λευκά μάλλινα. Και θα συγκρατούσα την ειρωνεία μου στην εύκολη απάντηση “όλα ταιριάζουν με το λευκό”. Μέσα μου μπορεί να ψιθύριζα “αν είσαι εκκολαπτόμενος παγωτατζής σίγουρα όλα ταιριάζουν“, η μούτσκα μου όμως θα έσκαγε χαμόγελο “ναι γλυκιά μου, δίκιο έχεις” και τα πόδια μου θα δοκίμαζαν ό,τι κι αν μου ‘φερνε η χαρακτηριστικά κιτς επιλεκτική γκάμα της αφελούς κατοίκου κάποιας ανατολικής γειτονιάς της πόλης μας.

Eίπαμε: σήμερα είμαι πολύ φιλικός και πολύ δεκτικός. Σήμερα οφείλω να σουλουπωθώ, να σκουπίσω τις λάσπες απ’ τα γηπεδικά γρασίδια, να βγάλω τα εξάταπα και να προβάρω δωδεκάποντα.

Σήμερα είμαι το “πρόσωπο” της Κριστίν και πρέπει να δουλέψω πάνω σε μια καθ’ ομοίωσιν παρουσίαση εξεζητημένων high heels. Όχι κατ’ εικόνα, προς Θεού, δεν αντιγράφουμε εδώ. Οι καλύτεροι δανείζονται (ιδέες, φράσεις, εκφράσεις, λόγο, εικόνες, ψιθύρους…), οι μέτριοι κοπιάρουν. Κριστίν, μην αγχώνεσαι, το ‘χω το θέμα. Με σιγοντάρει κι η Μέρλιν εξάλλου, είτε αυτολεξί είτε σε παράφραση:

“I don’ t know who invented high heels, but all… men owe him a lot!”.

Λ

έω να ξεκινήσω με ένα μικρό αφιέρωμα στο “γατόνι” του freek, στον Ισραηλινό που μπρος στις δημιουργίες του αυτά που φορούσε ο Μωυσής ήταν designed by God.

Ο Kobi Levi, περί αυτού ο λόγος, σπούδασε art and design στην Ιερουσαλήμ με ειδικότητα στα παπούτσια. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι κάνει τέχνη. Ότι με το που σκάει η ιδέα στον αχταρμά του εγκεφάλου του, τσααακ πιάνει πινέλα, μολύβια και καλέμια και βλέποντας ως καμβά το πόδι, σχεδιάζει πάνω του το νέο του αριστούργημα. Ο άνθρωπος είναι ψυχοπαθής. Σας το λέω με ευθύνη και συναίσθηση των λόγων μου. Είναι για δέσιμο, είναι τραλαλά, είναι σκίουρος με προ-δεκαετίας ληγμένο εγκέφαλο. Ορίστε μερικές απ’ τις μαγείες του για να μη με λέτε υπερβολικό:

1-2-3: οι γόβες-πουλιά

© Kobi Levi

© Kobi Levi

© Kobi Levi

© Kobi Levi

© Kobi Levi

© Kobi Levi

Στη σειρά “Πουλί μπορούν να έχουν και οι γυναίκες” σας παρουσιάζω τον Κύκνο, την Αγριόπαπια και… το Ντόντο. Εντάξει ξέρω, το τελευταίο θα μπορούσε να είναι Μάινα ή Πιγκουΐνος αλλά εγώ το θέλω Ντόντο. Είναι πιο εξωτικό και ήδη εξαφανισμένο. Σκεφτείτε τη συζήτηση σε σαλόνι του Τελαβίβ μεταξύ κυριών κατόχων κοτετσιού-παπουτσοθήκης για την απόθεση των συγκεκριμένων ψηλοτάκουνων:

-Καλή μου, τι να σου πω, ωραίος κι ο κύκνος αλλά πολύ mainstream. Σε όποια λίμνη κι αν πας βρίσκεις δυο-τρεις να χλαπακιάζουν ψωμάκια και τυροσούζες που τους ταΐζουν χοντρά παιδάκια που κρατάν απ’ το χέρι παππούδες με άνοια.

Ενώ Ντόντο… Ααααχ, ανατριχιάζω και που το λέω… Ντόντοοοο… Σαν άγγιγμα στον καβάλο μου από κοτσιδάκι μπρατσωμένου Εσκενάζυ.

4: η γόβα-τηλεπαρουσιάστρια

© Kobi Levi

© Kobi Levi

Συνεχίζω με το γοβάκι “Ξενοδόχος του Ράδιο-Αρβύλα. Μαλλί λευκό-τούφα Άννας Παναγιωταρέα, φράντζα-κουρτίνα δεξιά-αριστερά σαν άβγαλτης δεκαπεντάχρονης επαρχιώτισσας και ο κολοφώνας του; Κότσος αλόγου επιδείξεων δεμένος με πλεξούδα-τσουρέκι Τερκενλής. Κι όλο αυτό να στηρίζεται σε σώμα χρυσό σαν και μόλις ο Μίδας να τσίμπησε το μαγουλάκι του.

Τέλος, για να μη ξεχνάτε ότι ο Kobi δεν είναι ένας απλός τσαγκάρης, λουράκι-μικρόφωνο Σάκης Ρουβάς για να μην χάσετε ποτέ μια καλή ατάκα της πατούσας σας!

5: η γόβα-παιδική-χαρά

© Kobi Levi

© Kobi Levi

Περνάμε στη γόβα που έκανε τις μνήμες μου να πιαστούν σε κυκλωτικό χορό κι ένα δάκρυ να κυλήσει ενθυμούμενος την παιδική χαρά στην παραλία της Λευκάδας. Η “Γόβα-Τσουλήθρα” είναι γεγονός.

Ο Kobi δε ρισκάρει, αγγίζει ευαίσθητες χορδές και πουλάει σαν τρελός (το σαν καλείται να παραληφθεί και να μην ξαναφυτρώσει εκεί που δεν το σπέρνουν). Χρώματα χαρούμενα, σκάλα χωρίς γωνίες για να μην χτυπήσουν τα τρυφερής ηλικίας δέρματα ποδιών. Και με την κατάλληλη πρόβλεψη για μετατροπή της σε νεροτσουλήθρα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, συνεπικουρούμενη του ιδρώτα της ξυσμένης με αλαφρόπετρα φτέρνας!

6: η γόβα-gay-sex

© Kobi Levi

© Kobi Levi

– Ή “Γόβα-Γκουσγκούνης”.

Τακούνι χοντρό με κλίση 17 μοιρών για μεγαλύτερη απόλαυση κατά τη διείσδυση. Ενώνεται με τον κορμό του παπουτσιού σε σημείο που ξεκάθαρα παραπέμπει σε παραφύσιν ηδονές. Οι lovers των ιεραποστολικών ας ψάξουν στα καλαθάκια της λαϊκής, όχι στην υψηλή αισθητική του Kobi. Το αγόρι μας έχει επιχειρηματικό μυαλό. Δε θέλει μόνο να πιάσει τις γουστόζες γυναίκες αλλά και τους gay σε κάθε μεταμφιεσμένη τους τσάρκα. Τι καλύτερο από ένα παπούτσι-υπονοούμενο;

Τι πιο cool από τη φράση “σε θέλω όπως ο πάτος της γόβας μου το τακούνι της;“.

7: η γόβα-στήσου-στα-τέσσερα

© Kobi Levi

© Kobi Levi

Και για την περίπτωση που το φλερτ ευοδωθεί, που τα λόγια γίνουν στοματικές κοιλότητες σε εξερεύνηση υπάρχει το ζευγάρι “Στα τέσσερα”. Το έχεις στην τσάντα σου και στο πρώτο φρεσκάρισμά σου στην τουαλέτα το φοράς. Επιστρέφεις στο τραπέζι με στυλ “έτσι μου αρέσει”. Χωρίς να ανοίξεις καν το στόμα σου με τα μάτια θα τον παραπέμψεις στα γοβάκια σου. Κι αυτός θα καταλάβει. Ίσως δυσκολευτεί λίγο με το ακροφύσιο σωσιβίου στον κόκκυγα της γόβας σου, αλλά με την αντρική του λογική θα δώσει σύντομα τη λύση: “άμα γουστάρεις και φούσκωμα, σε φουσκώνω κιόλας“!

Ε

δώ τελειώνει η μικρή  μου ελεγεία στον μεσανατολίτη footwear-designer που μας κάνει όλους να αναπολούμε τις στιγμές που η μάνα μας έφερνε στο σπίτι το κουτί με τα καινούρια μας σπορτέξ STRIKE με τα δυο αυτοκόλλητα λουράκια. Χριτς-χρατς, χριτς-χρατς… Αν ξέραμε τότε πόσα πιο άσχημα παπούτσια υπήρχαν ίσως σήμερα να κουβαλούσαμε όλοι λιγότερα κόμπλεξ.

Συνεχίζω με δυο ιδιαίτερα κομμάτια της παγκόσμιας high heel συλλογής. Αλιευμένα στο δίκτυο αδυνατώ να αναφέρω το σχεδιαστή τους. Αν κάποιος από εσάς μπορεί να με φωτίσει εγώ του υπόσχομαι κείμενο-αγιογραφία του σχεδιαστή δωράκι.

8: η γόβα της μαζοχίστριας

Πρόκα high heel

Πρόκα high heel

Ο Μαζώχ θα ήταν ευτυχής που κάποιος έβαλε σάρκα και οστά σε μια φαντασίωσή του.

Το γοβάκι “Ο θάνατος του Αχιλλέα” είναι ο πόνος ο ίδιος. Πηγαίνει δηλαδή η δίμετρη καλλονή με τα χαμόγελά της, τα βυζιά της, τον πισινό και τις γάμπες της στο κατάστημα υποδημάτων της γειτονιάς της και τους λέει:

-Καλημέρα, ο Σάκης σβήνει τα τσιγάρα του πάνω μου αλλά αυτό μόνο γέλιο μου προκαλεί. Χτες βούτηξα δυο-τρεις φορές απ’ τον πέμπτο στο πεζοδρόμιο και το μόνο που κατάφερα ήταν να σκονίσω το καινούριο μου σι-θρου μπλουζάκι. Εκείνο με τη νταλίκα πάλι, θυμάμαι το έκανα μικρή και δε βοηθούσε. Μήπως έχετε κάτι να πονέσω πραγματικά;

Και τότε ο τσάκαλος καταστηματάρχης της παρουσιάζει το τελευταίο δημιούργημα του Mitsou του Οικοδόμου. Με πρόκα σαρανταπεντάρα το ψηλοτάκουνο φαντασίωση κάθε μαζώχ κοριτσιού αυτού του κόσμου.

Γιατί… στην πασαρέλα και στο κρεβάτι ο καθένας πρέπει να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί περισσότερο.

9: η γόβα του ποδοσφαιριστή

Ποδοσφαιρικό high heel

Ποδοσφαιρικό high heel

Το Πρόβατο δε λέει να βγάλει το ποδόσφαιρο από μέσα του.

Η diadora παρουσιάζει το καινούριο της κομμάτι για πιο elegant αγωνιστική δράση “Ξώφαλτσο” (κατά το ξώφτερνο). Φορώντας το οι ντρίπλες δε θα έχουν σημασία, τα τάκλιν θα περνάν σε δεύτερο πλάνο. Τα μάτια όλων των φιλάθλων θα μαγνητίζονται στο τακούνι-στιλέτο και την υψηλής αισθητικής ραφή του. Ο κάθε Βύντρα αυτού του κόσμου θα μπορεί πλέον να κάνει τις μπούφλες του με στυλ. Ο κάθε Γκούτι θα έχει κάτι να ταιριάζει με το καλσόν του. Για να μη μιλήσω για την ηδονή του να σκοράρεις με ψαλιδάκι ενώ το τακούνι σου θα δείχνει ξεδιάντροπα το Θεό!

9+1: η γόβα της Σταχτοπούτας

Cinderella’s high heels

Cinderella’s high heels

Και θα κλείσω την αναφορά μου στα γοβάκια με το πιο γνωστό όλων αλλά κι αυτό που ουσιαστικά δε φορέθηκε ποτέ. Το “Γοβάκι της Σταχτοπούτας“.

Φτιαγμένο από νεράιδα, γυαλισμένο απ’ τη γλώσσα εφτά ιέρειων της Άρτεμης (αυτό στο δικό μου παραμύθι) και σχεδιασμένο να αντέξει κάτι ώρες μόνο. Ως το χτύπημα της δωδεκάτης απ’ το ρολόι της πλατείας. Μόλις το ντιν-νταν ακούστηκε, η κόρη άρχισε να τρέχει σαν ντοπαρισμένη Θάνου. Το ένα της έμεινε στα σκαλιά της αίθουσας χορού, το άλλο έγινε μελιτζάνα πλάι στην άμαξα-νεροκολοκύθα. Ο πρίγκηπας, γνωστός ποδολάγνος της εποχής, βρήκε ευκαιρία και έπιασε κάθε θηλυκιά πατούσα του  βασιλείου του μπαμπά του.

Όταν η Σιντερέλα μας δοκίμασε το γοβάκι κι αυτό ταίριαξε σαν φτερό στο κεφάλι του Γαβαλά, το “they lived happily ever after” δε μας άφησε να μάθουμε αν ο πλούσιος γαμπρός της παρήγγειλε ένα ίδιο για να το ξανακάνει ζευγάρι και να το χαρεί ή αν κατέληξε στη Μαρία που πετούσε την κιμωλία παίζοντας κουτσό εκεί κοντά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

add a comment

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

Sample text

Alexa

Sample Text

Τις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας στείλτε τα στο: koroniotiskostas@gmail.com