Οι συνέπειες της έκτρωσης στη γυναικεία σεξουαλικότητα

Περίπου 42 εκατομμύρια εκτρώσεις λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο στον κόσμο. Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό εκτρώσεων στην Ευρώπη. Εκτιμάται ότι στη χώρα μας διεξάγονται τουλάχιστον 150000 εκτρώσεις το χρόνο.
Δεδομένης της έκτασης του φαινομένου, καλό θα ήταν οι γυναίκες που σκέφτονται να κάνουν έκτρωση, να γνωρίζουν τις συνέπειές της στη γυναικεία σεξουαλικότητα και στις σχέσεις των γυναικών με το σύντροφό τους.
Με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία, αρκετές μελέτες υποδηλώνουν ότι η έκτρωση επηρεάζει αρνητικά τη γυναικεία σεξουαλικότητα και τις στενές τους σχέσεις.
Σύμφωνα με μία μελέτη που έγινε στο Σικάγο το 2009, οι γυναίκες που είχανε κάνει έκτρωση είχανε 112% περισσότερες πιθανότητες να μη βιώσουν οργασμό σε σχέση με τις γυναίκες που δεν είχαν ανάλογη εμπειρία. Οι πρώτες ήταν επίσης 182% πιο πιθανό να υποφέρουν από άγχος κατά τη διάρκεια της συνουσίας και 117% πιο πιθανό να αισθανθούν ότι οι σύντροφοί τους ήταν απρόθυμοι να έρθουν σε σεξουαλική επαφή μαζί τους.
Βιβλιογραφικές ανασκοπήσεις αναφέρουν ότι οι γυναίκες με εμπειρία έκτρωσης είναι πιο πιθανό να βιώσουν διάφορες σεξουαλικές δυσλειτουργίες σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν έχουν ποτέ διακόψει σκόπιμα μια εγκυμοσύνη. Τέτοιες δυσλειτουργίες περιλαμβάνουν: μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, μειωμένη ικανότητα σεξουαλικής διέγερσης, οργασμικές δυσκολίες, καθώς και έλλειψη κολπικής λίπανσης συνοδευόμενη από πόνο κατά τη διάρκεια της συνουσίας.
Τέλος, αρκετές έρευνες υποστηρίζουν ότι η έκτρωση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις των γυναικών με το σύντροφό τους, είτε άμεσα –όταν για παράδειγμα το ζευγάρι διαφωνεί σχετικά με την επιθυμητή έκβαση της εγκυμοσύνης- είτε έμμεσα –επιδεινώνοντας λόγου χάρη ήδη υπάρχοντα προβλήματα.
Ωστόσο πολλές έρευνες καταδεικνύουν ότι η έκτρωση δεν επηρεάζει αρνητικά τη γυναικεία σεξουαλικότητα και τις ερωτικές τους σχέσεις όσον αφορά τη λίμπιντο, τη συχνότητα της συνουσίας, τη σεξουαλική ικανοποίηση και τα ποσοστά διακοπής της σχέσης. Για παράδειγμα, μία σουηδική μελέτη έδειξε ότι οι συμμετέχουσες απολάμβαναν παρόμοια επίπεδα σεξουαλικής ικανοποίησης στη σχέση τους ανεξάρτητα από το αν είχαν κάνει έκτρωση ή όχι.
Η έρευνα στο πεδίο της έκτρωσης παρουσιάζει έμφυτες δυσκολίες (όπως υψηλά ποσοστά μη συμμετοχής, και παραποίηση της αλήθειας εξαιτίας του ευαίσθητου θέματος). Γι’ αυτό το λόγο κάθε εύρημα πρέπει να ερμηνεύεται πολύ προσεχτικά.     
Ωστόσο, με βάση τα μέχρι στιγμής υπάρχοντα στοιχεία δεν έχει αποδειχτεί αιτιώδης σχέση μεταξύ της έκτρωσης και της γυναικείας σεξουαλικής δυσλειτουργίας και/ή των προβλημάτων στις ερωτικές τους σχέσεις.  Παρ’ όλ’ αυτά, είναι φανερό ότι ένα ποσοστό των γυναικών με εμπειρία έκτρωσης βιώνουν σεξουαλικές δυσκολίες μετά τη διακοπή. Για αυτές τις γυναίκες η ψυχοθεραπεία μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά χρήσιμη.